maandag 23 oktober 2006

Statens Vegvesen en zo...

Kort nadat we twee jaar geleden ons huis in Noorwegen kochten, nam Statens Vegvesen (Verkeer & Waterstaat) contact met ons op met het verzoek om een stuk van onze grond langs het water te kopen om te gebruiken voor de aanleg van een 'kjettingplass'. De bedoeling was om vrachtwagens daar de gelegenheid te geven hun sneeuwkettingen om te leggen en af te halen en zo het kruispunt in het dorp te ontlasten.
Het was weliswaar een vriendelijk verzoek, maar als we niet akkoord gingen, zouden ze de grond gewoon onteigenen. Ook dat stond in de brief. Maar wij wilden niet dwars liggen en bovendien ging het maar om een heel klein stukje van onze grond (het gele gedeelte op de kaart) waar we geen andere plannen mee hadden en dat eigenlijk nog een beetje een zooitje was. Er lag een onderstel van een oude petroleumtank en nog wat troep, die we liever kwijt dat rijk waren, dus gingen we akkoord.
Al met al ging het om de grond onder de eerste vijf meter van de vangrail! Maar twee jaar later hadden we nog steeds verder niets gehoord over een koopcontract en dus besloten we Statens Vegvesen, in de persoon van Nils Henjum, aan hun jasje te trekken, met als resultaat dat er vandaag (maandag) een tweemans sterke afvaardiging kwam om de grond op te meten en tot een akkoord te komen. Van de bank hadden we al begrepen dat we ons niet te rijk moesten rekenen en eerlijk is eerlijk, waar heb je het eigenlijk over, maar zij hebben gezegd dat ze ons willen betalen voor de grond, dus spreken wij ze daar op aan. Het blijken twee geschikte kerels en al snel zijn we het eens over een prijs. Inderdaad geen kapitaal, maar daarvoor is het stuk wel gefatsoeneerd en in het koopcontract wordt opgenomen dat de kustlijn zelf van ons blijft (voor wat dàt dan ook waard is).
Omdat we geen grote klussen meer aanpakken en geen kleine klusjes meer hebben (alle handwerkactiviteiten zijn ook netjes afgerond) haal ik nog maar een puzzel uit de kast. We zijn toch ook geen mensen om een hele week te luieren en lezen en bovendien blijkt dat nog vermoeiender dan hard werken! Maar omdat het vandaag ineens toch nog lekker weer wordt, maken we ook weer een paar dingen in orde voor het vertrek naar Nederland. De schuur wordt opgeruimd, de dakbak gaat eruit en de banken erin en ook de kelder wordt netjes aangeveegd. En als het grasveld dan ook nog netjes gemaaid en aangeharkt is, kunnen we de boel met een goed gevoel achterlaten!

Geen opmerkingen: