Johan komt af en toe even een uurtje uit bed, maar kruipt er daarna steeds snel weer in omdat alles te vermoeiend is. Dat geeft mij uitgebreid de gelegenheid om aan de weblog te sleutelen. Trouwe lezers zullen intussen wel opgemerkt hebben dat de indeling van de kolom naast de verhaaltjes is veranderd, met de bedoeling dat het allemaal wat overzichtelijker is. Na de laatste vernieuwing stond de kleur van de tekst me niet zo aan, het was allemaal wat somber, dus ging ik er even goed voor zitten om in de HTML-tekst (de codes die de computer nodig heeft om tekst en afbeeldingen te kunnen plaatsen) de kleur van de letters aan te passen.
Behalve voor het gelummel met de computer heb ik op zo’n dag ook alle tijd om allerlei proeflapjes te maken. Want er wordt niet alleen gequilt in ‘Huize Veerman’, maar ook gehaakt en zelfs weer gebreid. Vorig jaar hebben we de wolfabriek in Innvik bezocht, waar onze buurvrouw werkt. Daar heb ik toen een tas vol nog niet helemaal bewerkte wol gekregen. Het zijn al wel draden die op een spoel gewonden zijn, maar ze zijn nog niet getwijnd en dus zo los van structuur dat je héél voorzichtig moet breien om het te kunnen verwerken. Maar als je twee draden combineert en je dus eigenlijk zelf handmatig al een beetje twijnt, gaat het een stuk beter en kun je er bijvoorbeeld (bed)sokken van breien. Àls je tenminste weet hoe je sokken moet breien… Maar dààr heb je het internet dan weer voor met allerlei sites van verschillende manieren, met foto’s of filmpjes of wat je maar wilt!
En zo ligt er een proeflapje van een sok (die natuurlijk niet goed is, maar waar ik wel aan kan zien hoe ik de definitieve bedsokken moet breien) en een proeflapje van een te haken kleedje voor het dienblad (dat zó glad is dat de kopjes spontaan naar de gasten toe glijden) en een proeflapje voor een tafelkleed dat ik wil haken, naar een voorbeeld dat ik bij Ma de Jong heb gezien. Daarbij kun je eigenlijk niet meer spreken van een 'proeflapje', want het is wel erg groot geworden, maar nog niet met de definitieve katoen en alleen maar een uitprobeersel van welke patroonstukjes op welke manier aan elkaar passen. Want ook daarbij moet ik het hebben van een foto via de computer en heb ik geen patroon! Dus worden in alle restjes katoen die ik heb stukjes van het patroon ontrafeld, geteld, gehaakt en aan elkaar gepast in de hoop dat dat met helpt als ik het definitieve kleedje ga haken... Het ziet er natuurlijk een beetje raar uit met die vreemde puist in ecru en groen, maar dat is omdat ik niet genoeg katoen had om het hele kleed in de volgende toeren af te haken en dus alleen maar stukjes van de volgende randen gehaakt heb om te zien hoe het zit.