De rest van de dag daalt er een soort vaag besef op ons neer van ‘de laatste twee weken’. Van elke dag die we nu hebben, komt er nog maar één voor we naar Nederland gaan. Alles wat we nog oppakken is afronden, geen grote klussen meer, maar huis, tuin en opbergschuur klaarmaken voor de winter. We kùnnen natuurlijk nog van alles oppakken. De trap staat op het programma om geschrapt en geschilderd te worden, voor de gangkast op de overloop hebben we spannende plannen, maar … daar hebben we allemaal geen zin meer in.
Omdat het zulk lekker weer is, zoek ik toch nog wat dingetjes in de tuin om te doen. Lupine kortwieken, coniferenstekkies ingraven, halve zakken tuinaarde en toppbark naar de schuur etc. Bij mijn rondgang om het huis kom ik vlak langs de appelboom van de buren die nu vol hangt met ‘snack-appeltjes’. Twee happen en hij is op, maar heerlijk voor de tussendoortrek, dus daar gaan we weer. Ondanks het lekkere weer hebben we wel de kachel aan, al is dat soms ook (vanwege de cv die het goed doet) alleen voor de gezelligheid!Zondag houden we vast aan de rustdag, grappig dat dat doorwerkt ook als je al jaren gestopt bent met werken en dus eigenlijk zeven rustdagen in de week zou kunnen hebben… Daar zijn wij de mensen niet naar, maar maandag ‘gaan we weer los’. De wisselknop in de douche heeft het voor de tweede keer begeven, dat zul je altijd zien: net voor we weer naar Nederland gaan. Een telefoontje met Eivind (die hem geïnstalleerd heeft) loopt uit op een telefoontje met Ronny Rør (de loodgieter) zelf: als we even naar de winkel in Sandane komen, kan hij bekijken of hij gerepareerd of vervangen moet worden. Het wordt het laatste, dus dat betekent bestellen en afwachten of de wisselaar nog geleverd wordt voor we naar Nederland gaan. 
Het is intussen werkelijk spectaculair weer: regen, zon, sneeuw, dreigende donkere wolken en knalblauwe luchten wisselen elkaar af zo ver je kunt zien. En doordàt je hier zo ver kunt zien, kun je dus ook van dat hele scala genieten en dat doen we dan ook!
Natuurlijk wordt er regelmatig gesport en maakt Johan zich op om tòch de kastdeuren op de overloop nog te behangen. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk (had ie ook niet verwacht gelukkig) en natuurlijk (hij zegt weleens wat van mij) moet het perfect. Voor minder doet ie het gewoon niet. Tussendoor komt Annelies (een van de geëmigreerde Nederlanders hier in het dorp) gezellig een bakkie doen en kunnen we heerlijk nog een keer buiten op het terras zitten. Uit de wind en in de zon is het zelfs bij 5°C genieten!
Ook woensdag is dat het geval: opnieuw stralend weer en voor een keer, dus buiten lunchen en toch ook nog maar de auto in de was zetten. Dat zat er sinds eind augustus eigenlijk niet meer in, maar nu we een paar mooie dagen achter elkaar hebben, deinst Johan er
niet voor terug om 's morgens de auto te wassen èn nog te sporten en 's middags de auto nog in de was te zetten ook. Stel je voor dat het morgen weer voor een week of wat gaat regenen... Daar gaan we niet van uit, maar als het wèl zo is, is de auto lekker gedaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten