De zomer houdt aan

Omdat het zomerse weer aanhoudt en we buren hebben gekregen die het huis en de tuin ècht op gaan knappen, wordt het tijd dat wij ook een steentje bijdragen aan het mooie plaatje.

Om het oude gaashek te kunnen verwijderen lenen we een betonschaar bij de bouwmarkt in Byrkjelo, knippen en snoeien dat het een lieve lust is en zetten er een paar conifeertjes voor in de plaats. Dat is een heel wat beter gezicht dan de onkruidtroep die het was (sorry, geen foto van 'hoe het was'). Onderweg naar de hoogvlakte halen we wat stenen om het plaatje af te maken.

Ook aan onze eigen tuin kunnen we nog wel wat opknappen. Zo hebben we in  het gras best veel last van mos. Dat willen we eigenlijk wel kwijt, maar in een tuin van ca 15x25 meter ligt aardig wat mos als je nagaat dat we per m2 ongeveer drie volle kruiwagens mos afvoeren!

We hebben wel tips gekregen over hoe en wat, maar we hebben geen zin om de hele tuin te doen en volgend jaar te ontdekken dat het niet werkte, dus pakken we eerst de schuine helling naast het land van de boer aan. We harken stukje voor stukje, horizontaal, vertikaal, diagonaal en alles ook weer terug. Dat levert een enorme berg mos op, dus is het wel de moeite waard. Het wordt echter tegelijkertijd een gatenkaas, dus moet er ook weer gras ingezaaid worden. Gelukkig is dat in het naseizoen allemaal in de aanbieding bij het Tuincentrum en we strooien er dan ook lustig op los!

Moe maar voldaan kunnen we dan 's avonds van een prachtig avondrood genieten, in de hoop op nòg veel meer van die prachtige (na)zomerse dagen.

Op dagen dat we veel in de tuin bezig zijn, vinden we dat we niet hoeven te sporten. Op andere dagen doen we dat wel, maar zeg nu zelf, met een uitzicht als dit, kun je dat toch nauwelijks een zware taak noemen!

En als het dan dinsdag nòg weer prachtig weer is, maken we eindelijk maar eens de tocht naar Stryn over het water. Dat is een stuk korter dan over de weg omdat we niet alle inhammen bij Innvik, Olden en Loen langs hoeven (over het slechtste stuk weg dat Norge 'rijk' is), maar de boot gaat zo veel langzamer dan de auto, dat de winst in de kortere afstand wegvalt tegen de snelheid waarmee je rijdt. Maar op zo'n dag als vandaag maakt dat helemaal niet uit. We worden wel vreselijk gedold door groepen makrelen. Die springen af en toe vlak bij de boot half boven water, maar tegen de tijd dat wij onze hengels uitgooien, duiken ze weer onder om een eindje verderop weer boven te komen! Met lege handen keren we weer naar huis terug...