De bijna anderhalve week die we daarna tot het volgende bezoek hebben, worden vooral buiten doorgebracht. Johan verdraagt de warmte beter en hooit en maait waar hij maar denkt dat het nodig is, terwijl ik het lekker rustig aan doe onder het zonnescherm. En natuurlijk lunchen we regelmatig in Byrkjelo!Woensdag 8 juli arriveert het eerste bezoek van
dit jaar. We hebben het trouwens over ‘gasten’ als ze bij ons huren en over ‘bezoek’ als het gaat over familie of vrienden die bij ons komen logeren. In dit geval is het Ida Nap die een kleine week komt logeren en bijpraten. We wisselen de ‘praatsessies’ regelmatig af met uitstapjes, zoals naar Ørsta en Geiranger, omdat het anders de ene of de andere kant uit wel heel vermoeiend wordt en zo vliegt de week om. En op de dag van het uitstapje naar Ørsta na, is het weer al die tijd mooi weer en zijn we blij dat we het zonnescherm hebben!Als Ida weg is, hebben we één dag om het huis weer in orde te maken voor de volgende gasten: een gezin met drie kinderen in de leeftijd van 4 tot 10 jaar. Dat is weer heel wat anders dan de eerste gasten (een ouder echtpaar zonder kinderen). Af en toe lach je je gek om wat die jongens zeggen of doen en andere momenten verbaas je je vooral over de grote verscheidenheid aan mensen en hun instelling, maar het is overwegend erg leuk om mee te maken.
Ze arriveren op een regendag (uniek moment!), maar kunnen zich de volgende dag meteen al koesteren in de warmte van een uitbundig schijnende zon. Een ideale gelegenheid dus ook om nog diezelfde middag de boot uit te proberen, want je weet nooit wanneer het weer omslaat.
Vrijdag komen Yurdan en Marco een tas vol kersen brengen (‘deze hebben we alvast voor jullie geplukt en als je meer wilt, ga je ze maar halen’) en trakteert de buurman ons op een bakje kersen uit eigen tuin. Stella heeft nog niet veel gepresteerd, dus de kersen zijn bijzonder welkom. We hebben zo veel dat we ook een flinke schaal neer kunnen zetten voor onze gasten en proberen ons door de dag en de kersen heen te eten voor ze gaan schimmelen. Dat lukt maar ten dele, zodat we toch ook een kleine hoeveelheid weg moeten gooien, maar het is niet anders.
Zaterdagmiddag zijn we bij Yurdan en Marco in Tistam uitgenodigd voor een tuinfeest. We gaar er voor de verandering met de boot ipv de auto naar toe. Eigenlijk zijn we niet echt van die feestnummers, maar het is prachtig weer, er zijn volop lekkere hapjes (door iedereen iets meegebracht) en het is erg gezellig. Terwijl Johan de ‘Nederlandse tafel’ opzoekt, raak ik gezellig aan de praat met wat Noorse dames. Heerlijk om zo mijn Noors weer wat op te halen en wat bij te leren!
Tegen het eind van de middag gaan we weer op huis aan en omdat we ons de hele middag tegoed hebben kunnen doen aan een grote variatie aan hapjes, kunnen we het avondeten simpel houden.
Zaterdagmiddag zijn we bij Yurdan en Marco in Tistam uitgenodigd voor een tuinfeest. We gaar er voor de verandering met de boot ipv de auto naar toe. Eigenlijk zijn we niet echt van die feestnummers, maar het is prachtig weer, er zijn volop lekkere hapjes (door iedereen iets meegebracht) en het is erg gezellig. Terwijl Johan de ‘Nederlandse tafel’ opzoekt, raak ik gezellig aan de praat met wat Noorse dames. Heerlijk om zo mijn Noors weer wat op te halen en wat bij te leren!
Tegen het eind van de middag gaan we weer op huis aan en omdat we ons de hele middag tegoed hebben kunnen doen aan een grote variatie aan hapjes, kunnen we het avondeten simpel houden.
Zondag is het bewolkt, maar nog steeds een heerlijke temperatuur.
Aan het eind van de middag trekt de wind ineens aan en draait naar het noordwesten, het begin van een regenperiode? Voor de tuin is het nog steeds bijzonder welkom en zo kunnen we ook meteen controleren of alle goten goed liggen. Voor de afloop aan de tuinkant heeft Johan de geul wat uitgegraven en een keurige goot neergelegd om het water af te laten wateren naast ipv over de toppbark. Langs die goot hebben we een paadje afgestoken, zoals we dat op de helling al overal gedaan hebben en de rest hebben we opgevuld met stenen. Je staat er van te kijken hoeveel emmers stenen je kwijt kunt op zo’n klein driehoekje land!! Maar die hoeven we niet te kopen, je kunt ze hier overal vandaan halen: 
uit het omgeploegde land van de boer of van een enorme berg waar we op weg naar Byrkjelo langs rijden.Intussen zijn we ook al weer volop bezig met zaad verzamelen. Dit keer van grote witte pluimen (maar geen idee of we ook echt het zaad verzameld hebben of de vliesjes van de uitgebloeide bloemen) en van papaver. Ook van verse paprika drogen we het zaad, wie weet komt het nog gewoon op ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten