Ik vond hem te mooi om niet te gebruiken! Hij is gemaakt tijdens een tocht naar Geiranger, waarbij we via Grotli en de oude weg over het Strynfjell weer terug naar huis reden. Op de één of andere manier kun je bij dit huisje altijd wel een mooie foto maken, die ook steeds weer anders is dan de andere die we daarvan al hebben, dus nemen we er maar weer één!
Dinsdag maken onze gasten toevallig ook een tocht naar Geiranger, maar zij varen over naar Hellesylt en komen via Nordjfordeid en met de pont Lote - Anda via Sandane weer terug naar (ons) huis. Het weer is helaas niet super, Dalsnibba ligt in de wolken en is daardoor niet zo spectaculair, maar het is in elk geval droog. 
Wij vermaken ons door in de middag bosbessen te plukken voor de vier-vruchten-jam (nieuw in ons assortiment): aalbessen, bosbessen, frambozen en 1 of 2 aardbeien (of misschien nog een paar). Het heeft 's morgens geregend, maar aan het begin van de middag wordt het droog. We trekken lange broeken aan (bah!) en laarzen en beiden gewapend met een beslagkom trekken we de bergen in. Na ruim een uur plukken, op twee verschillende plekken, hebben we voldoende. Dat laat zich ook eenvoudig omschrijven als: we hebben geen zin meer!
Thuis wacht ons dan de "leukste" klus: bessen lezen. Je staat er versteld van wat een troep je dan nog tussen die bessen vandaan plukt! Maar het resultaat is ruim een kilo bosbessen en als we dat combineren met al het fruit dat we al schoongemaakt en ingevroren hebben liggen, levert dat toch minimaal acht potten jam op (hopen we).
Terwijl we bezig zijn, komen onze gasten terug. Ze hebben twee hele leuke piramide-vormige kaarsen, versierd met roze en rode bloemen (helemaal mijn kleur!) als aardigheidje voor bij het afscheid meegenomen. Ze krijgen een mooi plaatsje in de hal.
Als de jongens die avond naar bed zijn, genieten we nog even met elkaar van een goed glas wijn en een al even goed gesprek. Jammer dat we daar tot de laatste avond mee gewacht hebben, maar zo gaan die dingen. Je wilt ook niet eerder inbreken in hun avondprogramma met de jongens.
We draaien een was en maaien het gras, maken het huis weer aan kant voor de volgende gasten die vanmiddag arriveren en Johan trimt het landje bij het fjord. 
Na een uitgebreide "koffiestop" (met de nieuwe gasten) en een verlate lunch, maken we het grasmaaien af en hang ik de was op. Het weer was, toen ik de was in de machine stopte veelbelovend, maar daar is nu weinig van over. Dan maar een keer noodgedwongen op de traditioneel Noorse manier de was drogen: net zo lang laten hangen tot het na een dag (of dagen) regen weer droog wordt! In Vlaardingen was dat een ramp, want dan zat er zo veel vuiligheid en stank in van de Botlek, dat je net zo goed opnieuw kon wassen. Hier zal dat wel meevallen….
En verder spotten we een nieuwe ster aan het 'cruise-firmament', de Costa Luminosa. Het blijft indrukwekkend om zo'n groot schip gewoon voor je huis langs te zien varen, als is ze met een lengte van 294 m dan ook lang niet zo groot als de Queen Mary 2, die met 350 meter het grootste transatlantische cruiseschip ter wereld is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten