Driemaal is scheepsrecht!

Zondag 23 augustus doen we een tweede poging om appelstroop te maken. We brengen een paar belangrijke verbeteringen aan, o.a. door het sap eerst door een zeef en vervolgens nog door een theedoek te zeven. Daardoor raak je al het schuim kwijt en wordt het sap dus helderder. Maar hoewel het al een stuk beter gaat dan de eerste keer, ook deze poging eindigt bij het afval. Gelukkig is de boom nog niet leeg, er hangt zéker nog een portie appelstroop aan de boom, dus we proberen het volgende week zondag gewoon weer!

Maandag rijden we naar Sandane voor wat boodschappen en om meteen even te informeren hoe het staat met onze grasmaaier. Die van Tim doet het prima, maar die van ons blijkt redelijk eenvoudig te repareren: kwestie van het gietijzeren hoofd waar het mes op gemonteerd zit vervangen (is vorig jaar vlak voor vertrek naar Nederland gebroken). In tegenstelling tot het steigergebeuren gaat deze reparatie wèl heel Noors en dus heeeel traag. Héél toevallig zijn de nieuwe onderdelen nèt binnen gekomen, dus als we over een klein uurtje terugkomen, is ie klaar. Dat klopt. Het mes is vervangen, zit goed vast en de machine start en loopt als een zonnetje. Nieuw probleem: hij stòpt niet meer vanzelf. Wel als je dan weer de bougie loshaalt en weer terugzet, maar dat lijkt me niet echt een fijne oplossing. En dus laten we hem toch maar wéér achter, voor een vervolgreparatie. Het wordt een vervelend verhaal! Maar we hebben weer lekker geluncht en er zit niets anders op dan maar weer af te wachten.

De dagen daarna is het af en toe droog, zodat Johan aan de gevel verder kan, terwijl Corry wat in de tuin rommelt. Johan schiet zo hard op, dat er eigenlijk nog maar één goede dag voor nodig is om de gevel helemaal af te maken. Misschien zaterdag?

Maar zaterdag regent het, dus wordt er niet aan de buitenkant 'gewerkt'. Geen punt, dan is er weer tijd voor het restauratiewerk aan de kozijnen in de kelder en wit Corry alvast het plafond in de sportkamer. Dàt ziet er meteen heel anders uit en omdat ze nog bijna een hele emmer over heeft, begint ze ook maar meteen aan het plafond in de gang van de kelder. Je moet toch wat, niet waar?

Want intussen is wel degelijk de Grote Regenperiode aangebroken! Af en toe pakken we nog wat zonnige momenten en het mooie van die regen is dat je maar een beetje zon nodig hebt om schitterende regenbogen te zien, dus genieten doen we toch wel (al hebben we heel eerlijk natuurlijk ook liever een zonnetje, of in elk geval wat meer afwisseling!).

Zondag 30 augustus is een dag van een H E L E B O E L regen, maar ook van de derde poging om appelstroop te maken… en die SLAAGT!!!!!!!

De ruim zes kilo valappeltjes die we ervoor gebruiken, hebben we zaterdag al geperst en gezeefd, zodat we zondag al onze aandacht kunnen richten op het inkoken van het sap. Daar hebben we bijna drie uur voor nodig, maar dàn is het inderdaad zo ver ingekookt dat een druppel op een schoteltje als een bolletje blijft liggen. Dàt is het moment dat we de pan van het ‘vuur’ halen en de suiker er door roeren.

Als het eenmaal afgekoeld is, is het wel wat aan de dunne kant, maar het is in elk geval geen teerstroop en dat is al heel wat. Met nog een volle boom in onze eigen tuin en een aantal bomen bij de buren, hebben we bovendien nog genoeg appels in voorraad om de stroop verder te verfijnen! Maandag lunchen we thuis (het is toch geen "soft-ijs-weer") en proeven we voor het eerst de appelstroop op brood en eerlijk is eerlijk, het is echte RINSE appelstroop. Vooral een beetje rins, maar wel degelijk een lekkere frisse appelsmaak en dus zijn we meteen al weer aan het nadenken over mogelijkheden om de volgende portie verder te perfectioneren!