Een week later is het alleen maar ‘winterser’ geworden. Behalve op de hoge bergen bij Innvik, ligt sinds een paar dagen ook sneeuw op de bergen rond Utvik en daarmee is de sneeuwgrens gedaald tot zo’n 600 meter. We hebben bijna elke dag de kachel aan en profiteren nog lekker van de voorraad die Olav Bjørn heeft achergelaten. Denken we af en toe ook nog eens positief terug aan hem…
In de douche en de kelderkamer zijn het vooral de details die nu het verschil maken: wat extra tegeltjes hier, een nieuw plankje voor de toiletspullen op de plaats waar de tandenborstels hingen, de tandenborstels op hun beurt verhuisd naar de ruimte tussen de spiegels en ga zo maar door. Wat Corry heeft met lapjes e.d. heeft Johan met steentjes, hout e.d.: niets weggooien, van alles kan nog wel iets gemaakt worden. Dus als we steentjes over hebben van de douche, gebruiken we die in de kelderkamer om de ondermuren ‘op te pimpen’. Het wachten is nog op de nieuwe tapijttegels. En verder kijken we met dit weer uit naar ons dagelijkse uurtje sporten, want daar worden we door en door warm van!
Afgelopen zaterdag zijn we naar Skei geweest om de jassen te halen die we bij de souveniershop voor Johan hebben gekocht. Omdat we daar vaste klant zijn, kunnen we altijd rekenen op een goede prijs, zelfs als de eigenares er zelf niet is. Dan wordt ze gewoon even opgebeld om te vragen hoe of wat. Ook voor mij vinden we een heerlijk winterjack en bovendien kopen we een nieuwe rendiervacht. Degene die nu in de kamer ligt, heeft van meet af aan verschrikkelijk verhaard en dat zijn we een beetje zat. Dus komt er een nieuwe in de woonkamer bij de kachel en gaat de oude aan de muur in de kelder. Isoleert en dempt het geluid en staat nog sfeervol ook.
In de douche en de kelderkamer zijn het vooral de details die nu het verschil maken: wat extra tegeltjes hier, een nieuw plankje voor de toiletspullen op de plaats waar de tandenborstels hingen, de tandenborstels op hun beurt verhuisd naar de ruimte tussen de spiegels en ga zo maar door. Wat Corry heeft met lapjes e.d. heeft Johan met steentjes, hout e.d.: niets weggooien, van alles kan nog wel iets gemaakt worden. Dus als we steentjes over hebben van de douche, gebruiken we die in de kelderkamer om de ondermuren ‘op te pimpen’. Het wachten is nog op de nieuwe tapijttegels. En verder kijken we met dit weer uit naar ons dagelijkse uurtje sporten, want daar worden we door en door warm van!
Afgelopen zaterdag zijn we naar Skei geweest om de jassen te halen die we bij de souveniershop voor Johan hebben gekocht. Omdat we daar vaste klant zijn, kunnen we altijd rekenen op een goede prijs, zelfs als de eigenares er zelf niet is. Dan wordt ze gewoon even opgebeld om te vragen hoe of wat. Ook voor mij vinden we een heerlijk winterjack en bovendien kopen we een nieuwe rendiervacht. Degene die nu in de kamer ligt, heeft van meet af aan verschrikkelijk verhaard en dat zijn we een beetje zat. Dus komt er een nieuwe in de woonkamer bij de kachel en gaat de oude aan de muur in de kelder. Isoleert en dempt het geluid en staat nog sfeervol ook.
Natuurlijk wordt er nu we meer binnen zitten ook weer meer gequilt. Uiteindelijk is de quilt van ons eigen bed in Nederland een paar jaar geleden gestolen, dus daar moet nog een nieuwe voor in de plaats komen. Het wordt er één van nog kleiner stukjes stof dan de vorige, een stuk minder vrolijk (de andere was in alle kleuren van de regenboog) maar deze past weer beter in de slaapkamer in BB. Hoewel we het fruitseizoen eigenlijk (al twee keer!) afgesloten hebben en alle toebehoren voor het verwerken weer schoon opgeborgen liggen voor volgend jaar, hebben we van oma (de oude buurvrouw) nog een emmer appels gekregen. Dus halen we de sapmachine maar weer tevoorschijn en wagen nog een laatste poging om een mooie pot appelstroop te koken. Een emmer vol is een kleinere hoeveelheid dan we meestal verwerken, dus het persen van de appels is in een vloek en een zucht gedaan.
Er is een hoop sap uit gekomen en terwijl dat verder door de theedoek zakt, wassen we de boel weer af en ruimen het netjes terug in de doos weer in de kelder op. Tot volgend jaar! Het is prachtig helder sap en het kookt heel mooi èn snel in.
Zo snel dat we er niet op tijd bij zijn om te voorkomen dat het te ver inkookt. Het is nog net geen teerstroop, maar wel te ver gekaramelliseerd om het stroop te kunnen noemen. Veel te laat bedenken we dat we het gewoon op een tefal bakvel hadden moeten uitsmeren en er kandijsnoepjes of stokjes van moeten snijden zo lang het nog taai was. Maar dat bedenken we pas als het al lang en breed in het zakje voor ‘nat huishoudelijk afval’ ligt…
Maandag breng ik de emmer terug naar oma en een potje zelfgemaakte jam als dank voor de appels. Ik vertel maar niet dat het niet gelukt is. De jam valt in heel goede aarde en omdat ze zo veel appels heeft, krijgen we dinsdag nòg weer een emmer vol…Geen punt, halen we gewoon de sapmachine wéér tevoorschijn en doen we nog een laatste poging om het appelstroopseizoen met succes af te ronden! We zijn intussen zo ervaren en de taken zijn zo duidelijk verdeeld, dat we binnen een half uur de hele emmer appels hebben schoongemaakt en geperst en de machine alweer schoon is ook. Met meer aandacht dan ooit volgen we het inkoken van het sap en dat werpt vruchten af (!). Het resultaat is een prachtige, donkere appelstroop, heerlijk van smaak en uitstekend smeerbaar. Meteen het stappenplan voor volgend jaar aanpassen, printen en in de doos van de sapmachine opbergen! We hebben nù al zin in volgend jaar!
1 opmerking:
What een prachtige quilt gaat dat worden, Corry. Ik heb de appelstroop saga de hele zomer gevolgt en ik ben heel erg onder de indruk van jullie perseverance!! Geniet er maar lekker van!
Een reactie posten