Ook donderdag en vrijdag blijft het schilderwerk van de ramen liggen. Het is ineens heerlijk zonnig weer en dan is het zonde om binnen te blijven. Donderdag bedenken we er een lekkere rustdag van maken, maar ja, grasmaaien kan beter vandaag dan morgen als de was ophangt en ook kun je de goot beter met dit weer repareren dan wanneer het regent, dus zijn we al met al toch weer lekker bezig. TOT de grasmaaier het begeeft! Ik heb net de schuine kant en drie of vier banen van het veld gemaaid als ik ineens met een beugel in mijn handen sta die aan één kant los is.
Dat hoort volgens mij niet en als ik zie dat het ding gewoon finaal afgebroken is, weet ik het zeker: dit is niet goed. Dat hebben wìj weer. Is de trimmer vervangen, scheidt de grasmaaier er mee uit. Volgens Johan is het een kwestie van lassen, maar IK ken hier geen lasser. Wel weten we in Innvik een mechanische werkplaats (?), dus daar rijden we maar op goed geluk naar toe. We wachten een half uurtje (natuurlijk arriveerden we in de lunchpauze die hier van 12.00 – 14.00 uur duurt!), maar ook daarna komt er niemand, terwijl de werkplaats gewoon open is! 
Ook bij het bedrijf ernaast (waar ze grasmaaiers verkopen!) is de deur wel open, maar evenmin iemand aanwezig, dus rijden we onverrichter zake weer terug. De rest van de middag word ik telefonisch van het kastje naar de muur gestuurd tot er uiteindelijk iemand is die me tipt over de Esso-garage in Byrkjelo! Intussen is het echter kwart voor vier en om vier uur gaat iedereen hier weer naar huis (je kunt er echt een baan naast hebben!), maar ik krijg de monteur in elk geval te pakken en spreek af de volgende ochtend langs te komen.
Vrijdag draaien we eerst een was en als die ophangt en de tweede draait, gaan we na de tweede koffie naar Byrkjelo. De monteur is van het type norse Noor waardoor je na de kennismaking linea recta terug naar Nederland wilt, maar hij pakt wel meteen de beugel en het afgebroken stuk van me aan en gaat zonder een woord te zeggen aan het werk. Wij staan erbij en kijken ernaar en zien tot onze niet geringe verbazing dat hij er een serieuze zaak van maakt. Lassen, buigen, schuren, passen en meten en als het klaar is, pakt hij nog een spuitbus zwarte lak en spuit het gerepareerde stuk keurig zwart. Als kers op de slagroom føhnt hij dat nog droog ook! Vervolgens schrijft hij in het orderboek een opmerking en stuurt me daarmee naar de shop van het benzinestation om te betalen. Nog geen kwartier later staan we weer buiten! We doen meteen maar de weekendboodschappen en zijn binnen een uur weer thuis.
Grasmaaien moet een paar dagen wachten, maar met de wassen heb ik het druk genoeg en Johan zaagt al het hout dat uit het fjord op ons land is aangespoeld met de kapzaag in hapklare brokken. De twee wassen krijg ik niet helemaal droog, daar is de atmosfeer hier eind september toch te koud en te vochtig voor, maar ook binnen hebben we voldoende ruimte om de boel op te hangen en verder te laten drogen.
Intussen hebben we trouwens ook (via de neuroloog, het ziekenhuis in Bergen en de provinciale arts) van de politie bericht gekregen dat ik in Noorwegen weer mag autorijden. Eén extra opmerking: ik moet wel zelf voor een geldig rijbewijs zorgen!! Nou, dat zit wel snor. Fijn dat het voor vertrek naar Nederland toch nog geregeld is.Volgens de nieuwe meteo-satelliet wordt het zaterdag ook nog goed weer. Het begint inderdaad zonnig en we laten ons verleiden om toch nog wat buitenschilderwerk op te pakken. N
u de oostgevel helemaal klaar is en we voor de rest van de voorkant een steiger nodig hebben, houden we ons met de westgevel bezig. Johan is daar al mee begonnen en ik heb daar de ramen van de woonkamer en de keuken van gedaan, dus die draad kunnen we mooi nog weer ‘even’ oppakken.
Terwijl Johan de hoogte opzoekt, begin ik met de onderdorpel en al wordt het intussen wel koud en minder zonnig,we maken af waar we aan begonnen zijn en hebben zo weer een lekker productieve dag om op terug te kijken! 's Avonds belt de familie BERT Veerman, ze zijn weer veilig terug in Nederland. Nu een paar weken in ons huis in Beekbergen en intussen op zoek naar een nieuwe eigen stek. Zo succesvol als zij zijn met huizen kopen en verkopen, zal dat ook wel lukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten