De volgende dag...

Donderdag is het huis al weer helemaal van ons. Heerlijk om hier weer te zijn en een gevoel alsof we nooit zijn weggeweest! We houden heerlijk vakantie, alles mag, niets moet, en genieten van opnieuw een stralend zonnige dag. Daardoor beseffen we wèl ineens (?) dat het op ons terras bij de voordeur behoorlijk heet kan worden. Vorig jaar gingen we dan gewoon in de tuin zitten, in de schaduw van de berk, maar je hebt niet altijd zin om je stoel daarheen te brengen. Ook is het soms nog een heerlijke temperatuur, maar miezert het wat of valt er nu en dan een buitje en dan moeten wij eigenlijk meteen naar binnen.

En zo komen we op het idee van een zonnescherm op het terras. Daar hebben we al eerder aan gedacht, maar nooit uitvoering aan gegeven, dus besluiten we ons dìt jaar maar eens uitgebreider te oriënteren. Het internet is daartoe natuurlijk een uitstekend medium en voor je het weet heb je contact met een leverancier. Dàt gedeelte gaat vrij snel, maar voor de uitvoering van zulke plannen moet je hier in Noorwegen meestal nogal wat tijd uittrekken en vooral niet direct concrete data willen hebben. Maar de eerste stap is gezet.

Lunchen doen we vandaag in Sandane en dat combineren we met een bezoekje aan de 'Glassmester' en de plaatstelijke sportzaak. De glassmester hebben we nodig omdat er op de ruit bij de voordeur geschoten lijkt te zijn (er zit in elk geval een heel mooi rond gaatje in de buitenste ruit en dat is niet handig bij dubbel glas). Natuurlijk zijn we hiertegen verzekerd en dus moeten we de glassmester om een offerte vragen voor vervanging. We hebben ook nog wat andere pannetjes op het vuur voor hem en als het meezit worden we over een week of wat teruggebeld.

Bij de sportzaak willen we een roeiapparaat kopen zoals we dat in Nederland hebben en daar geldt hetzelfde voor: breed informeren en over een week of wat een telefoontje dat het gewenste apparaat ter beoordeling binnen is.

In Nederland zouden we het gevoel hebben onverrichterzake terug te keren naar huis, maar hier lopen de dingen nu eenmaal anders. De Noorse molens malen traag!

De rest van de dag zitten we lekker in de zon of in de schaduw, zorgt Johan dat alle apparaten weer aangesloten zijn en werken en zorg ik voor een gordijntje in de openhaardkamer en een kleedje in het broodmandje. Ook kleine dingen kunnen veel voldoening geven!

O ja, nog even over de helling: die is vandaag gemaaid!!! MAAR NIET DOOR ONS, MAAR DOOR DE BUURMAN! Die kwam gisteren onze trimmer lenen, maar die bleek te licht en dus heeft hij een zwaardere geregeld (inclusief bijbehorende beschermingsmaterialen) en heeft hij in zo'n vijf uur tijd de hele helling gemaaid! Bij aankomst had ie al tegen Johan gezegd dat hij naast de snuplass zou trimmen en dat Johan dat beslist niet zelf mocht doen, maar toen wisten we nog niet dat ie van plan was de hele helling te doen!! Over goede buren gesproken...