David en Goliath

We hebben het nogal eens over de enorme cruiseschepen die hier vlak voor de deur voorbij varen, maar dat het niet alleen maar grote zijn, merken we als we vrijdag klaar gaan zitten voor de Quest. We hebben dat schip nog nooit gespot, dus geen idee wat we kunnen verwachten. Laat nou dat hele kleine, ogenschijnlijk onbenullige vrachtscheepje de Quest zijn!

Natuurlijk komt ie niet op dezelfde dag, laat staan op hetzelfde moment langs als de Ventura, dus is er wat knip-en-plakwerk voor nodig om je een idee te geven hoe de David en Goliath van de cruiseschepen zich tot elkaar verhouden. Maar hoe klein ie ook is, ook de Quest 'cruist' door 'ons' fjord voor een excursie naar de Briksdalsbre...

Een andere opvallende verschijning is 'Mein Schiff', het enige cruiseschip dat we hier ooit gezien hebben, waar zò groot de naam op staat. Een beetje last van grootmoedswaanzin?

Verder treffen we het enorm met het weer. Woensdag is, zoals gezegd de steiger naar de voorkant verplaatst en eigenlijk dachten we daar een beetje pech mee te hebben omdat er voor een hele week regen voorspeld werd. Maar die blijft woensdag uit, en donderdag, en vrijdag...

En ook zaterdag kunnen we gewoon lekker schilderen. Ik aan de windvang en de overkapping bij de voordeur en Johan aan de daklijst en nok.

Zondag denken we dan lekker in de tuin een middagdutje te kunnen doen, maar dàn hebben we net even pech. Het is zowiezo minder warm en minder zonnig dan de afgelopen dagen en aan het eind van de middag gaat het nog onweren ook! Dat hebben we nog bijna niet meegemaakt hier, donder en bliksem en hoosbuien die over het water trekken.

Maar maandag is het weer lekker weer en ook al hadden we gedacht eerst even naar Byrkjelo te moeten/kunnen om een nieuwe voorraad witte verf te halen, de verf is nog niet aangekomen, dus hebben we geen reden voor verder uitstel en kunnen ons meteen weer omkleden in onze schildersoutfit. We hebben wat moeite met opstarten, maar daarna hebben we al snel weer de slag te pakken en voor we aan de lunch toe zijn, is de gevel van de eerste verdieping geschrapt en geschuurd en is op de tweede verdieping het kit- en ander voorbereidend werk gedaan.

Bij de laatste kop koffie komt er vanuit het westen een behoorlijk buiencomplex opzetten, zodat we de laatste koffie binnen moeten doen. Daar plakken we meteen de lunch ook maar aan vast en daarna.... knapt het weer op, komt het zonnetje weer door en kunnen we gaan schilderen!!! Het zit wel eens mee, het zit wel eens tegen, maar bij ons dit jaar over het algemeen MEE!! En daar verbazen we ons over en daar genieten we van. Wat moet je ook anders?!

We gaan vandaag wat langer door (het zit nu eenmaal mee), maar aan het eind van de dag smaken we dan ook de voldoening van een gevel die er weer strak bij staat. En dan is ie nog niet eens voor de laatste keer afgelakt!

Verder kunnen we melden dat de stokrozen het definitief NIET gered hebben. Aan mijn groene vingers kan het toch niet liggen, gezien de foto van de lupine die we vorig jaar zelf opgekweekt hebben (en gezien al die andere zaadjes die het wel doen). Misschien nog een laatste poging voor ik me gewonnen geef en moet beseffen dat stokrozen net een stapje te hoog gegrepen zijn voor een beginnend tuinierster als ik...