Een rustige dag uit het leven van ...

Dit stukje is speciaal voor de mensen die na het lezen van onze weblog het gevoel hebben dat wij nooit stil zitten of uitrusten.
Al in het weekend hebben we gepland om vandaag eens niet direct te gaan schilderen of tuinieren, maar lekker wat te ontspannen! Het is (en blijft volgens de Noorse weerman) onophoudelijk zonnig en dus trekken we er vandaag maar eens op uit. Met Dien hebben we de hoogvlakte (het Utvikfjell) 'ontdekt', vandaag gaan we een stap verder. Een paar stappen verder zelfs, gewapend met stokken, drinken en mobiel, want je weet nooit. Na de eerste koffie (we drinken er standaard vier) gaan we op pad. Met de auto de hoogvlakte op, met de stokken in een lekker tempo een willekeurig pad op.
Het is even lastig om de juiste grip weer te vinden en de beste doppen. Bij dit soort grindwegen heb je eigenlijk zonder doppen de beste grip, maar dat maakt weer meer 'herrie' en daar zijn we beiden erg gevoelig voor, dus worden het de ronde doppen! Het gaat hier voortdurend heuvel-op-heuvel-af dus na een dik half uur houden we het voor deze eerste keer voor gezien. Het is nergens voor nodig om de boel meteen te overdrijven, dus we doen het rustig aan! Je hoeft hier ook niet eens ver te wandelen om van de immense rust en het adembenemende uitzicht te kunnen genieten.

Daarna even tanken in Byrkjelo en dan op naar de tweede koffie. Omdat het niet alleen heerlijk zonnig is, maar ook bijna windstil, is vandaag een prachtige dag om de boot te water te laten. Dus trekken we na de derde koffie onze waterschoenen aan, bespreken rustig de tactiek en rijden met de boot op de trailer naar het dorp.

Op de kade draait Johan de auto en steekt vervolgens rustig de trailer achteruit in het water. Het is al aardig vloed, dus de boot komt gemakkelijk los en eigenlijk is het in een vloek en een zucht gebeurd. Nog even de ankerlijn opzoeken om de boei opnieuw aan vast te maken, maar ook dàt is zo gepiept, zodat we nog vóór de lunch weer thuis zijn!

Tja, en als dat dan allemaal zo rustig en snel voor elkaar is, heb je nog genoeg energie over om tòch nog even iets in de tuin te doen. Dus trimt Johan de randen van het grasveld (dat ik gisteren heel rustig heb gemaaid) en neemt en passant de randen bij de parkeerplaats en een stuk van de helling mee. Om de dag compleet te maken, fietsen we beiden nog even vijf kilometer op de home-trainer en kunnen dan aan het eind van de dag met een voldaan gevoel lekker in het zonnetje verder gaan met genieten!

En wat ligt de helling er dan weer geweldig bij hè (als je tenminste weet wat een wildernis het was toen we in 2005 hier aankwamen) ?!