De tweede dag

Vandaag staan we weer als vanouds op verschillende tijden op. Geen idee hoe dat komt, maar in Noorwegen is Johan elke dag zowat een uur eerder op dan ik. Maar dat voelt goed, dus lekker houden zo!
Het is opnieuw perfect weer en dat levert met sneeuw op de bergen natuurlijk weer prachtige plaatjes op. Tussen het fotograferen door doe ìk de was en Jòhan de auto, stòf ik en stofzuìgt Johan, installeert Jòhan de computer en de tv en start ìk de nieuwe serie spannende verhalen op de weblog en rijden we sàmen naar Sandane om met de loodgieter nog wat dingetjes te regelen.

Op de hoogvlakte (ook al is die maar 600m hoog) ligt duidelijk nog meer sneeuw dan vorig jaar. En dat niet alleen: we stuiten ineens op een kudde rendieren die rustig aan het grazen is. Op zich niet zo bijzonder, want het gebeurt je in Noorwegen (zeker in het noorden) wel vaker dat er een kudde rendieren de weg oversteekt, maar het zijn de eerste rendieren die we op "onze" hoogvlakte zien! Twee mannetjes willen net de oversteek over de weg maken als ik ze in de gaten heb. Gelukkig heb ik mijn camera bij me en kunnen jullie er tzt de foto's van zien. Allemaal nog keurig gecamoufleerd in wintervacht, maar met een beetje geluk is er wel wat van te maken!
Dan door naar Sandane. Ook hier kunnen we niet om de RUSSEN heen en het lijkt wel of de code van de rode tuinbroeken een landelijk initiatief is, want je pikt ze er ook hier meteen uit.

We lopen even langs een El-kjøp (soort Expert) om te informeren naar een snoertje voor de camera, maar de man gedraagt zich zo ongeïnteresseerd dat we liever naar H&H bellen om het snoertje op te laten sturen, dan dat we hèm gunnen dat we iets bij hem kopen!
En dan stuiten we ineens op een tent met tuinplanten e.d. Narcissen blijken we ook op de helling al te hebbenen en de margrieten van vorig jaar lopen ook al weer uit. Bovendien hebben we vorig jaar al aardig in de tuin geïnvesteerd en dat wilden we dit jaar eigenlijk niet zo uitgebreid weer doen, maar tijdens ons uitstapje naar Frankrijk dat ons op de "kersen-camping" in de Pyreneeën bracht (waar we overigens maar één keer ons te barsten hebben kunnen eten aan kersen en alle andere jaren er alleen maar naar uit hebben kunnen kijken, maar steeds te vroeg in het jaar bleken te zijn!) bedacht ik dat het wel leuk zou zijn om behalve twee appelbomen en twee pruimenbomen ook nog een kersenboom te hebben. En laten ze die daar nou net hebben staan! De meeste moet je met een paar tegelijk kopen ivm kruisbestuiving, maar dat willen we niet, we willen er maar één en dus wordt het er één die gericht is op zelfbevr... en die STELLA heet.
Thuisgekomen planten we Stella meteen op een mooie zonnige plek op de helling (waar de eerste boom die we hier gesnoeid hebben het niet heeft overleefd en dus een lege plek heeft achtergelaten), geven haar water en kijken uit naar begin augustus. Of het augustus dít jaar of vólgend jaar wordt, weten we nog niet, dat zien we vanzelf.

Gisteren kwamen we trouwens ook nog langs hele leuke bodembedekkers: gele, zoals boterbloempjes maar dan anders en witte, zoals madeliefjes maar dan anders. Tja het is Noorwegen he: net Nederland maar dan héél anders. We bedachten al om ze een keer uit te steken als we een tochtje maken (dan planten we ze gewoon in onze tuin en leven ze daar vrolijk verder), maar eenmaal thuis ontdekken we dat we ons die moeite kunnen besparen: ze komen al ruimschoots voor in onze tuin en op de helling, alleen hebben we dat vorig jaar niet gezien omdat we toen twee weken later waren en ze waarschijnlijk toen al uitgebloeid waren!
Zo levert elk nieuw jaar weer nieuwe ervaringen en inzichten op!

Intussen is de puzzel die we vorig jaar onaf hebben achtergelaten trouwens ook eindelijk af!