dinsdag 29 mei 2007

Eén zwaluw maakt nog geen zomer...

Er is een spreekwoord dat zegt dat één zwaluw nog geen zomer maakt. Nou, dan is de zomer hier intussen volop in aantocht, want de zwaluwen zwermen rond je hoofd, druk bezig met het schoonmaken van de nesten van vorig jaar en herinrichten voor dit jaar!

Na een uitzonderlijk zonnige Pinksteren houdt het nog niet op: 's avonds avondrood en de volgende dag zonnig en warm. De straatverlichting gaat om 23.45 uur alleen voor de vorm aan, want donker wordt het niet in deze tijd van het jaar met zulk mooi weer! En volgens de buurvrouw houdt dit nog minstens tot het komend weekend aan! En dus trekt Johan de stoute klompen aan en gaat de ladder van stal halen! Als er dan tòch geschilderd moet worden, dan maar op een moment dat de weergoden ons gunstig gezind zijn. Met Johan op de ladder, de ene buurman bezig aan de boot en de andere met een nieuw balkonhek, zijn we lekker met zijn allen buiten bezig. En dus zoek ik voor de gezelligheid ook maar een bezigheid buitenshuis.

Da's hier altijd een makkie. We hebben immers een knoepert van een tuin en een nóg grotere schuine helling en daar vindt je hand altijd wel iets te doen. In principe is bijna alles wat op de helling staat (behalve de fruitbomen) op de éen of andere manier onkruid (als je onkruid tenminste opvat als iets dat welig tiert en dat je liever kwijt dan rijk bent uit je tuin). Maar sommige onkruiden zijn leuk of mooi om te zien, terwijl andere uitgesproken saai zijn. De paarse ooievaarsbek waar we het al eerder over hadden, valt onder de eerste groep, de ridderzuring en fluitekruid, zevenklapper (of hoe die neefjes en nichtjes van de grote Berenklauw ook allemaal heten!) vallen wat mij betreft onder de tweede groep.

En dus heb ik bedacht dàt vandaag aan te pakken! Dat lijkt misschien een simpel klusje (en het is inderdaad ook geen werkje waar je uitzonderlijk intelligent voor hoeft te zijn), maar op een schuine helling als de onze, krijgen met name je kuit- en bilspieren het zwaar te verduren. Eén voor één ga ik ze te lijf (die planten) en probeer ik ze met wortel en al uit te trekken. Is dat een nuttig werkje? Nee, vanuit het oogpunt van effectiviteit slaat het nergens op: vandaag trek je de ene staak uit, morgen komt precies daarnaast de volgende op. Bovendien zit er een wortelstelsel onder de grond waarvan zakenmensen mochten willen dat ze zo'n uitgebreid netwerk hadden en wat je dus nooit uit kùnt roeien. Maar dat is de insteek ook niet! Het werk is gewoon bedoeld om lekker bezig te zijn! Wij zijn geen mensen om lang stil te zitten en al helemaal niet in de zon! Maar met dit stralende weer binnen gaan zitten slaat ook nergens op en dus zoek je een activiteit waar je heeeeeel lang mee bezig kunt zijn zonder dat het ooit af is of af hoeft! Je blijft in beweging, je bent buiten, je geniet van je tuin en het uitzicht, dat is alles bij elkaar zinvol genoeg om er lekker rustig mee door te gaan.

Tussendoor verpoot ik nog even een paar pollen margrieten, maar dàt is heuvel-op(waar ze staan)- heuvel-af(waar ze naartoe moeten) een stuk zwaarder dan ik inschat en dus houd ik het na vijf of zes pollen voor gezien. Morgen is er weer een dag en nieuwe ridderzuring en fluitekruid om uit te trekken!

Geen opmerkingen: