De steiger

Afgelopen vrijdag is de steiger geplaatst. De enige grote klus die we voor dit jaar op ons lijstje hebben staan is het schilderen van de nok aan de voorkant. Die nok zit op ca 9 meter hoogte en omdat aan die kant de steile helling zit, kun je daar onmogelijk met een ladder komen. En dus hadden we vorig jaar al besloten om bij Bjørn Otto van de plaatselijke Gamma te informeren naar de mogelijkheid van huren en plaatsen van een steiger.

Dat huren mogelijk was, wisten we al van iemand anders hier in het dorp, maar iedereen kent hier iedereen en dus help je elkaar als een steiger geplaatst moet worden. Bij ons is een beetje het probleeem dat iedereen òns wel kent, maar wij lang niet iedereen en bovendien is het voor ons bijna niet mogelijk een vrienden- cq burendienst terug te 'betalen' met een wederdienst. Dus informeren we bij Bjørn Otto naar de mogelijkheden om te huren.

Omdat het niet om een giga-steiger gaat, is er veel mogelijk, maar Bjørn Otto weet op dat moment niet precies wat hij verhuurd en toegezegd heeft, dus spreken we af dat we over een paar weken nog maar eens komen informeren. We zijn op dit moment ook nog helemaal niet aan grote klussen toe en hebben nog de hele zomer de tijd. Bovendien weten we intussen hoe dit in Noorwegen werkt: informeren, pappen en nathouden, informeren, pamperen en nog eens informeren en een maand of twee verder is het dan voor elkaar.

Het druist dan ook tegen alle Noorse principes in, dat een half uur later een maatje van Brørn Otto de maat komt opnemen voor de steiger. En nòg gekker is het dat die een half uur later terugkomt met de plaatselijke stagiair om de steiger binnen een uur op te bouwen!

En nu staat hij er dus en kunnen we aan de slag. Dat aan de slag op de steiger is vooral een taak voor Johan. Ik ga wel een keer enthousiast ook mee om even te beleven hoe het is om vier hoog op een steiger te staan (prachtig uitzicht, dat wel!) en steek dan meteen maar een helpende hand toe ook, maar de volgende dag stap ik door mijn knie (ja, nauurlijk de geopereerde) en dan lijkt het niet slim om nog weer de steiger op te gaan.

Dat betekent dat ik verantwoordelijk ben voor de catering en de tuin (waarin de heg nodig gesnoeid en het gras nòg nodiger gemaaid moet!) en dat Johan het zware, hoge werk doet. Maar 'what's new'?

Het allerhoogste punt kunnen we ondanks de steiger echter nog steeds niet helemaal bij, dus bedenkt Johan een alternatieve oplossing: een 'kunstarm' als verlengstuk waar zowel een schrapper als een kwast in kan!! Wie wat bewaart die heeft wat hè?!

En tussen al dat klussen door, hebben we gelukkig ook nog tijd en oog voor de omgeving. Zo had ik nog niet vermeld dat we op de heenweg, nog in Zweden, ineens een behoorlijk groep kraanvogels hebben gespot en gisteren gewoon in onze 'achtertuin' (land van de boer) een zilverplevier. En dan te bedenken dat dat beest broedt op de Russische taiga en overwintert in kustgebieden van West-Europa, Middelandse-Zeegebied en West-Afrika! Héél toevallig dus dat ie op weg naar zijn/haar broedgebied even een tussenstop maakt op het land van de boer en dat Johan nèt op dat moment naar buiten kijkt!

Er ligt trouwens ook een kievitnest op dat land, maar het eerste ei zal al wel gevonden zijn... Benieuwd of we meemaken dat de eitjes uitkomen!