Laatste bezoek van dit jaar

Het slechte weer houdt nog een paar dagen aan en we bellen naar Nederland dat de badkleding wel thuis kan blijven, maar maandag ziet het er ineens hoopvoller uit en dinsdag is het stralend zonnig!! Dat is voor Henk en Janna leuk aankomen na een vermoeiende reis! De file op weg naar Schiphol en de peperdure drankjes op Oslo Airport zijn dan al snel weer vergeten. Ze treffen bovendien een piloot die oog heeft voor toerisme en tekst en uitleg geeft bij de gletsjers en het andere natuurschoon waar ze overheen vliegen.
De familie Brobbel blijkt de gewoonte te hebben de vakantie te ‘openen’ met macaroni. Geen probleem, daar wordt door Johan moeiteloos in voorzien en het smaakt uitstekend! 's Avonds kunnen ze nog lekker even in de tuin genieten van het uitzicht en bijkomen van de reis.

Woensdag is het ook nog lekker weer en omdat dat ook maar zo om kan slaan, besluiten we er meteen van te profiteren en de tocht naar Geiranger en de oude weg over het Strynsfjell te doen. Zelfs Dalsnibba is meer dan de moeite waard en Janna en Henk vallen van de ene verbazing in de andere. Alsof ze ineens figurant geworden zijn in een Noorse ansichtkaart! Natuurlijk lunchen we op traditionele wijze in Geiranger, d.w.z. een groot soft-ijs ipv de meegenomen lunchpakketjes, maar die komen later op de dag ook nog wel van pas.
We eten 's avonds vanwege de lange tocht lekker makkelijk en toch heel smakelijk: brood met haring in verschillende sausjes.

De toch naar Geiranger is mij niet in mijn koude kleren gaan zitten en dus houden we donderdag een verplichte rustdag. Wel maken we in de loop van de middag een tochtje naar de Eidsfossen en plakken daar een rondrit door Sandane aan vast. Op de kade is het goed toeven in het namiddagzonnetje en verder doet de rust in het centrum weldadig aan. Voor het avondeten staat weer een typisch Noors gerecht op het programma: Pytt-i-panne. Een eenpansmaaltijd met klein gesneden vlees, aardappelen en groente, vergezeld van een spiegeleitje en wat zoetzure rode bietenschijfjes.

Vrijdagochtend spelen we Kubb, vrouwen tegen de mannen. Helaas winnen de mannen beide keren, maar dat mag de pret niet drukken. Onze oog-hand-coördinatie blijkt gewoon wat minder sterk ontwikkeld, kan gebeuren.
’s Middags gaan we door het "Geitendal" (door ons zo genoemd omdat er bijna altijd grote kuddes geiten op of langs de weg lopen) naar Skei, om de souvenirwinkel met een bezoekje te verblijden. Na een kopje koffie met wat lekkers en boodschappen rijden we weer naar huis. Helaas weinig geiten op de weg, maar wel wat groepen in de berm en toch ook nog één eigenwijze bok op die op de weg gaat liggen herkauwen.
We eten broccoli met gerookte zomerkoteletten en … de eerste zelfgemaakte appelmoes van het seizoen! Die smaakt uitstekend, dus dat belooft wat voor de komende porties.
’s Avonds spelen we een potje klaverjassen, waarbij helaas de dames weer verliezen! Maar we kunnen goed tegen ons verlies en het was een spannende pot, dus wat wil je nog meer.

Zaterdag is een lastige dag wat het weer betreft. De wolken jagen voorbij en hevige buien en felle opklaringen wisselen elkaar voortdurend af. Een tocht naar de Briksdalsbreen lijkt niet wijs, maar omdat we er toch even uit willen, pakken we de auto, rijden naar de hoogvlakte en lopen een stukje het voor ons intussen bekende pad op. Hoewel dreigend en af en toe een spetter, blijft het overwegend droog en net voor het echt gaat regenen, zijn we weer bij de auto.
Terug bij huis hebben we wel weer koffie verdiend en kunnen we even lekker bijkomen. Het blijft sterk wisselvallig weer. Vlak voor we gaan lunchen wordt het ineens weer lekker zonnig en we weten dan ook niet hoe gauw we ons weer op de stoelen in de zon moeten installeren om toch vooral elke zonnestraaltje mee te kunnen pikken, maar tien minuten later trekt het al weer dicht en kunnen we met een gerust hart naar binnen om een boterhammetje te eten.

Als we ’s middags nog even in de tuin willen ‘werken’ of willen Kubben, wordt het ineens heel guur, dus schakelen we over op plan-B. Henk heeft een nieuwe portie appelen geraapt, dus die moet weer geschild en daarna spelen we onder het genot van een Amaretto of pils een potje mens-erger-je-niet. Een geweldig spel, dat de eerste keer door Janna en in de herkansing door Henk gewonnen wordt. Eigenlijk hoef ik daarom niet te koken, maar ja, de pan staat al ‘op het vuur‘ en na het tweede potje hebben we best wel trek gekregen. Het is dan ongemerkt ook al bijna kwart voor acht! De lapskaus gaat erin als koek en zelfs Henk schept een tweede portie op!

’s Avonds spelen we nog een potje klaverjassen (waarbij de dames eerst vreselijk achterstaan, maar uiteindelijk toch winnen en echt alle mogelijkheden van het spel benut worden: verzaken, nat gaan, pit spelen) en duimen we gewoon heel hard dat het morgen een beetje weer is om naar de gletsjer te rijden. Volgens de Noorse meteorologen wordt het niet veel, maar we wachten maar gewoon rustig af….